We kunnen uitslapen.... Pas om 9.30 uur gaan we met de bus naar Bryce.

Bryce Canyon is ongeveer 10 miljoen jaar geleden ontstaan door krachten vanuit het binnenste der aarde en wind, water, ijs en zand deden de hoodoos, zoals deze rotsformaties worden genoemd, ontstaan.

Van alle mooie dingen die er in Amerika te zien zijn, was Bryce veruit mijn favoriet en die mening is na mijn wandeling tussen de hoodoos vandaag weer bevestigd. Wat een prachtig gebied. Ik wilde heel graag weer die wandeling doen die ik 5 jaar geleden gemaakt heb (eerst  een stuk Navajo-trail, overlopend in de Peekaboo-loop) en ik heb 4 anderen zo gek gekregen om met mij mee te gaan. Daar ben ik heel blij om, want anders had ik het alleen gedaan en het is zoveel leuker om deze ervaring met anderen te delen. Iedereen zou deze pracht eens moeten zien...

Deze wandeling is voorwaar niet voor watjes; de hoogteverschillen, met soms wel hele steile stukken erbij van zo'n 18%, de temperatuur en de kwaliteit van het pad, maken van deze wandeling een echte kuitenbijter.
Helaas moeten Pa en ik besluiten dat hij niet mee kan vandaag, gezien de zwaarte van het parcours. Ik vind dat echt heel vervelend, want dit is voor mij (en ik weet zeker dat het voor Pa ook zo had geweest) HET hoogtepunt van de vakantie.

Om 11.30 uur gaan we op pad en na 3,5 uur, om 15 uur, komen we aan op een kruising waarbij we de beslissing nemen om ook nog een ander pad te volgen (Queens Garden Trail) en dan maken we het gelijk maar af door verder te lopen naar Sunrise Point en vandaar naar Sunset Point waar we de bus naar ons hotel kunnen pakken. Onderweg krijgen we te maken met zeer zware windstoten, waarbij we gratis 'gescrubd' worden. Maar dit mag de pret niet drukken, want de wind zorgt ook voor enige verkoeling en dat is echt geen overbodige luxe. De zon schijnt en dat is echt het allerbelangrijkste i.v.m. het maken van foto's. Als het bewolkt is komen de kleuren helemaal niet tot hun recht.

 Het is niet helemaal precies te berekenen wat we nu gewandeld hebben, maar waarschijnlijk komt het neer op zo'n 9 miles, toch goed voor ongeveer 14,5 km in 5 uur en dat kan ik goed voelen, vooral als ik na het eten op wil staan uit mijn stoel!

Laten de foto's voor zichzelf spreken, dan kunnen jullie zien dat ik geen woord te veel gezegd heb. Ik baal wel enorm dat de batterij van mijn fototoestel er op de mooiste plek van de wandeling, namelijk The Cathedral, mee ophoudt. De foto's krijg ik nog van mijn collega-wandelaars.

Morgen staat Las Vegas op het programma, maar dan wel via Zion National Park. Daar ben ik erg nieuwsgierig naar, want daar ben ik nog nooit geweest.

Ben benieuwd wat Pa van Las Vegas vindt. Ik heb wel enige moeite om mij hem  in Las Vegas voor te stellen. Dat ligt zo ver van zijn bed, verder kan haast niet.