Op de eerste echte vakantiedag staat er een stadstour op het programma, waarbij de belangrijkste highlights op de korrel kunnen worden genomen. Het is alleen nog heel erg vroeg en dat te zamen met het feit dat het zondagmorgen is, zorgt er voor dat het nog heel erg rustig is in LA en zeker ook in de duurste winkelstraat van Beverly Hills, Rodeo Drive; bekend uit de film Pretty Woman, waar Julia Roberts naar buiten wordt gekeken omdat zij niet voldoet aan het beeld van de chique tantes die daar doorgaans de trottoirs bewandelen. En inderdaad zijn er alleen maar winkels van Dior, Todd's, Valentino en Chanel, Dolce & Gabbana, Versace, Porsche Design en vele andere niet te betalen merken. Maar ach, beter voor onze portemonnee dat ze dicht zijn.

Daarna een bezoekje downtown LA. We worden gedropt in de buurt van het Music Center 'Performing Arts Center of LA County'. Iets verderop staat het moderne Walt Disney Concert Hall.

Daarna voert de tocht ons naar een Mexicaans marktje (in de Olvera Street), dat daar al sinds 1930 plaatsvindt. El Pueblo de Los Angeles (ofte wel Olvera Street) is het oudste stadsdeel van LA en ligt in het hartje van de stad. LA werd in 1781 gesticht door een groep Spaanse kolonisten, op de plek waar zich nu Olvera Street bevindt. In deze straat staat een aantal historische huizen, waaronder het oudste gebouw van LA, Avila Adobe.

In de late ochtend worden we afgezet aan de achterkant van het LA Dolby Centre. We wandelen de hoek om en staan meteen op Hollywood Boulevard. De stoepen zijn bezaaid met de famous stars; dit is dus wat men bedoelt met 'The Walk of Fame'. Het is niet een heel nette en dure straat en tegenwoordig liggen er meer dan 2.500 namen van sterren.

Als het merendeel van de groep naar de Universal Studio's gaat, worden wij met de rest afgezet op Santa Barbara Beach. Hier zijn Pa en ik al geweest, maar dat mag de pret niet drukken. We gaan naar Third Street, een heel gezellige straat waar heel veel toeristen lopen en waar kunstenaars, musici en andere talentvolle mensen hun kunsten vertonen.

Als we met 2 dames van onze groep terecht komen bij een Grieks restaurant zie ik vlakbij een aantal mensen op straat dansen. Ik probeer te achterhalen welke dans het is en ik herken wel iets van Lindyhop, swing en blues, maar helemaal hetzelfde is het niet. Natuurlijk kan ik het niet laten om even een praatje te maken en binnen de kortste keren sta ik ook te swingen. Het blijkt dat zij gewoon improviseren en zich laten leiden door de muziek. De aanvoerder van de groep dansers is een grote, zwarte man die geweldig kan leiden en het is een plezier om hem te volgen.

Uiteindelijk is het tijd om naar de bus te gaan en die brengt ons weer naar het hotel.