De eerste uren geslapen als een marmot, maar helaas vroeg wakker.

We hebben vandaag de dag aan onszelf en dat komt goed uit, want ik heb nog een paar dingen te regelen. Ik wil voor ons allebei een telefoonkaart kopen, zodat we elkaar zonder al te veel kosten kunnen bellen in geval van nood. Helaas blijkt dit een te simpele gedachte, want een dergelijke kaart past niet in de telefoons die ik meegenomen heb. Na heel veel gesteggel in een supermarkt worden we naar een andere winkel gestuurd en daar is meer kennis van zaken. Een zeer vriendelijke jongeman zorgt er voor dat ik voor niet al te veel geld eigenaar word van 2 eenvoudige telefoons en 20 euro beltegoed en nu is het zoeken alleen nog maar naar een verloopstekker voor het opladen van al mijn elektronica.

's Middags maken we kennis met onze reisleidster, Rita Ericsson, en de andere reizigers.

Rita is een vrouw van 62 jaar, die geboren is in Zwitserland, in de jaren zeventig 3 jaar in Nederland heeft gewoond, en nu al weer heel wat jaren in Amerika haar domicilie heeft. Wij zijn haar eerste Nederlandse groep van dit jaar en af en toe merken we dat zij naar woorden moet zoeken, maar we kunnen haar heel goed verstaan en begrijpen wat zij zegt. Haar woordkeuze leidt wel regelmatig tot hilariteit en gelukkig kan Rita zelf hier ook wel om lachen.

Na het avondeten ga ik in de bar van het hotel aan het blog werken en ik ben helemaal verbaasd dat het gaat zoals het moet, hoewel het uploaden van de foto's nogal wat voeten in de aarde heeft.

Ik ben trouwens de enige die in de bar zit, iedereen is al naar bed. Wel jammer, een beetje gezelschap lijkt me wel leuk.

Morgen staat er een stadstour op het programma en we worden om 8.30 uur in de bus verwacht.