Vandaag weer vroeg uit de veren, want we willen naar Seaworld en daar willen we zo lang mogelijk van genieten. We hebben met korting onze kaartjes kunnen bemachtigen en dat scheelt al met al toch 20 dollar per persoon. Ter vergelijking: 5 dollar is 4 euro. Het hotel heeft een shuttle ter beschikking om ons naar Seaworld te brengen en weer op te halen.

We zijn er om 10 uur en dan horen we een bekend lied door de luidspeakers schallen en we zien dat iedereen stil staat met de rechterhand op het hart gedrukt. Het is het Amerikaanse volkslied en het komt ons Nederlanders wel heel vreemd voor om zo veel vaderlandsliefde te zien, maar het heeft toch wel wat, moet ik zeggen.

Later op de dag, als we bij de show zitten van Shamu (de orka), beleven pa en ik een toch wel genant moment. Ik hoor de dame door de micofoon praten en ik vang alleen het laatste gedeelte op; namelijk dat we moeten gaan staan en zo por ik pa in zijn zij en zeg dat hij moet opstaan. Er wordt luid geapplaudisseerd en als ik om mij heen kijk, kom ik tot de ontdekking dat het hele stadion zijn dank en eer betuigt aan de militairen, die net als pa en ik, opgestaan zijn..... Enfin, we zijn maar domme toeristen en trouwens... iedereen heeft zo zijn eigen privé-oorlog uit te vechten ;-)

Het is niet echt heel druk in Seaworld en gelukkig ook niet al te warm. We hebben mooie en ook heel leuke shows gezien. Om 18 uur worden we weer opgehaald door het hotelbusje en we kunnen zo aanschuiven bij de Happy Hour van het Crowne Plaza Hotel.

Niet al te laat naar bed, want morgen weer vroeg op. Dan voert de reis ons naar Phoenix, 700 km dwars door de woestijn (Imperial Valley, vreemd genoeg het op een na belangrijkste agriculture-gebied).