Gisteren heb ik nog niet alle foto's op het blog geplaatst. Het was al laat en ik was te moe.Vanavond maak ik de fotoserie af. We volgen onze gewoonte om om 8 uur met de bus te vertrekken en ons doel is Santa Maria; over Highway 1, eerst naar Monterey. Daar gaan we naar het zeer bekende Monterey Bay Aquarium. Maar ook Carmel en de 17 mile drive staan op het programma. Als we uit San Francisco vertrekken krijgen we eindelijk de 'fog' die ons al dagenlang beloofd is, maar die we gelukkig niet gehad hebben. Want SF met mist is helemaal niet aantrekkelijk, het is koud en je ziet niks. SF ligt precies op het punt, waar 2 windstromen elkaar kruisen. Het gaat dan om de ijskoude windstroom uit Alaska en de warme wind uit het binnenland. De mist is langs een groot deel van de kust aanwezig, maar hier en daar gloort de zon er alweer doorheen. Het is wel jammer dat de mist de mooie kustlijn aan het oog onttrekt. Gelukkig trekt de mist na verloop van tijd weg en kunnen we genieten van de spectaculaire uitzichten die deze ruige kustlijn biedt. Pelikanen, aalscholvers, turkey vultures en allerlei ander 'gebroed' vliegen hier rond. Hier en daar wat zeehonden, zeeleeuwen en surfers die de golven trotseren en wat boeren die hun land aan het bewerken zijn. In Carmel drinken we koffie in een soort winkelhofje, waar de planten en bomen er prachtig bijstaan. Carmel is een rustig plaatsje (meest voorbehouden aan de rijken), waar Clint Eastwood 2 jaar burgemeester is geweest.. Het aquarium is prachtig. Ik ben er al een keer geweest, maar eigenlijk kan je er gerust meermalen naar toe en er een hele dag zoet brengen. Helaas hebben we maar 2,5 uur voordat we weer verder moeten. We zien knaloranje kwallen (in het Engels Jellyfishes genaamd), vreemde inktvissen, prachtige gekleurd koraal en zee-anemonen. Speelse zee-otters en enorme zeeplanten: kelp. We kijken onze ogen weer uit en ik ben heel benieuwd naar de filmbeelden met mijn 3D-camera. Dan naar de 17 mile drive, langs Pebble Beach, alweer zo'n plek waar je geen kamer kan vinden onder de 600 dollar en waar het beroemde golfterrein zich bevindt. Hier staat ook The Lone Cypress op een rots, alleen staat ie nu niet bepaald alleen. But, who cares? Wij zien dat vele pijnbomen aangetast zijn door Spaans mos, de slierten hangen aan de takken en uiteindelijk sterven de bomen af. Het heet Spaans mos, omdat alles wat de Spanjaarden hebben gedaan als negatief wordt beschouwd. Een zeer attente medereiziger heeft een paar walvissen gespot. Dit is echt uniek voor deze tijd van het jaar. Wij willen stoppen en kijken en ondanks een stopverbod aldaar hebben we toch de kans gekregen om uit te stappen. Een bijzonder moment en iedereen stapt met een big smile de bus weer in. Wat mij opvalt is dat ik tot nu toe slechts 1 Amerikaanse condor heb gezien, maar wel veel turkey vultures. Deze laatste is net als de Am.erikaanse condor een aasgier, maar dan een stuk kleiner en de kleurstelling is ook anders. In 2009 heb ik vele condors gezien en er is me toen verteld dat men bezig was met een broedprogramma om deze grote vogel (met een spanwijdte van wel 2,5 m) weer op de kaart te zetten. De condor legt eens in de 2 jaar een ei en in het broedprogramma wordt het ei weggenomen en door mensen 'uitgebroed' en teruggezet na verloop van tijd. De condors leggen een nieuw ei waarvoor zij zelf de zorg op zich nemen. Het schieten/doden van een condor komt op een boete te staan van 40.000 dollar, zo heb ik me eens laten vertellen. Het is al met al een lange rit vandaag met de nodige lange stops en pas om 19 uur komen we aan in ons hotel in Santa Maria. Morgen alweer de laatste dag en dat is natuurlijk wel jammer, maar 'thuis' gaat ook wel weer 'kriebelen'. Het enige wat ons nog te doen staat is de vliegreis overleven!